Μαυρη Πενα

Σαν μαριονέτα σου με έχεις καταντήσει.. μα τα σχοινιά όμως είναι κομμένα. Δες με...κουνάω τα χέρια μου, μπορώ να σε φτάσω..μπορώ να σε αγκαλιάσω..! Μου κλείνεις τα μάτια. Δεν θες άλλο να σε κοιτάω. Η παρουσία μου σε σκοτώνει. Όμως δεν μπορείς πλέον να με βάλεις στο κουτί μου. Τώρα είμαι ελεύθερη. Κοίτα! Χορεύω. Κοίταξέ με!! Αποστρέφεις το βλέμμα. Κι εγώ απλά σε κοιτάω. Πώς σκλήρυνε έτσι το πρόσωπό σου; Σιωπή. Ακόμη μια απέραντη, κατάμαυρη σιωπή. Κι αν δεν μπορείς να με έχεις παρά μόνο ως ένα παιχνιδάκι σου; Πάρτο απόφαση: η Barbie έχει πια πεθάνει.