Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

postheadericon Μαριλένα Κυριάκου

Σαν μαριονέτα σου με έχεις καταντήσει.. μα τα σχοινιά όμως είναι κομμένα. Δες με...κουνάω τα χέρια μου, μπορώ να σε φτάσω..μπορώ να σε αγκαλιάσω..! Μου κλείνεις τα μάτια. Δεν θες άλλο να σε κοιτάω. Η παρουσία μου σε σκοτώνει. Όμως δεν μπορείς πλέον να με βάλεις στο κουτί μου. Τώρα είμαι ελεύθερη. Κοίτα! Χορεύω. Κοίταξέ με!! Αποστρέφεις το βλέμμα. Κι εγώ απλά σε κοιτάω. Πώς σκλήρυνε έτσι το πρόσωπό σου; Σιωπή. Ακόμη μια απέραντη, κατάμαυρη σιωπή. Κι αν δεν μπορείς να με έχεις παρά μόνο ως ένα παιχνιδάκι σου; Πάρτο απόφαση: η Barbie έχει πια πεθάνει.

0 σχόλια:

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
To blog αυτό έχει δημιουργηθεί από μια ομάδα ανθρώπων, χωρίς προσωπικό όφελος. Είναι ένα ελεύθερο blog το οποίο ο κάθε ένας μπορεί να μας στείλει στην ηλεκτρονική μας διέυθυνση τις δικές του σκέψεις, ποιήματα, στίχους, διηγήματα και ότι άλλο τον εκφράζει χωρίς συγκεκριμένη θεματολογία. Eδω θα ειναι ο δικος μας χώρος αναζήτησης και ανταλλαγής απόψεων. Θα χρειαστούμε την βοήθεια σας όσο αφορά την διάδωση αυτής της σελίδας, καθώς πολλοί νεοι που γράφουν θέλουν να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Αυτο το blog μπορει να αποτελεσει για ολους εμάς τη δικη μας φωνη. Ενας απο τους κυριους στοχους μας ειναι μεσα απο τη δημιουργια αυτου του blog να δημιουργηθει η εντυπη μορφή του. mavripena@hotmail.com

Αναγνώστες

Από το Blogger.