Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

postheadericon Βασίλης Βασιλείου

Γυάλινη , ανθρώπινη μορφή με τη μία εσωτερική ουσία της να παράγει μάγμα , μείγμα γαλήνης και οργής και η άλλη να αναρωτιέται πώς γίνεται αυτό να συμβαίνει στο εσωτερικό της. 
Για ποιό λόγο να υπόκειται σε αυτόν τον πόνο: το μάγμα υπερβολικά μεγάλο πια πιέζει τα τειχώματα , ο ήχος του γυαλιού να ραγίζει κάνει τους μύες να τεντώνονται , κάνει τις φωνές να ακούγονται σαν τα τελευταία μουγκριτά που ακούει κανείς πρωτού πεθάνει και τις ηλιαχτίδες να μοιάζουν με τις πόρτες ενός άλλου κόσμου να ανοίγει. Και όταν πλέον ο στρατιώτης της λογικής δεν έχει πλεόν την δυνατότητα να κρατήσει τη θέση του , το γυαλί σπάει.
Η υγρή μορφή γυαλιού στερεώνεται στο κρύο σύμπαν.
Λίγο μεγαλύτερη , λίγο διαφορετική.
Αέναη, ανέλπιστη διαδικασία.
Και ο κύκλος συνεχίζεται...

0 σχόλια:

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
To blog αυτό έχει δημιουργηθεί από μια ομάδα ανθρώπων, χωρίς προσωπικό όφελος. Είναι ένα ελεύθερο blog το οποίο ο κάθε ένας μπορεί να μας στείλει στην ηλεκτρονική μας διέυθυνση τις δικές του σκέψεις, ποιήματα, στίχους, διηγήματα και ότι άλλο τον εκφράζει χωρίς συγκεκριμένη θεματολογία. Eδω θα ειναι ο δικος μας χώρος αναζήτησης και ανταλλαγής απόψεων. Θα χρειαστούμε την βοήθεια σας όσο αφορά την διάδωση αυτής της σελίδας, καθώς πολλοί νεοι που γράφουν θέλουν να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Αυτο το blog μπορει να αποτελεσει για ολους εμάς τη δικη μας φωνη. Ενας απο τους κυριους στοχους μας ειναι μεσα απο τη δημιουργια αυτου του blog να δημιουργηθει η εντυπη μορφή του. mavripena@hotmail.com

Αναγνώστες

Από το Blogger.