Μαυρη Πενα

-Υποταγμένος στην ανθρώπινη (παρα)φυσή μου.Δεσμευμένος στο εγώ μου,εγκλωβισμένος στα πάθη και τις αδυναμίες μου.Αδύναμος να τις αντιμετωπίσω,υπεύθυνος κι ανεύθυνος συνάμα γι' αυτό.Μια πνοή αισιοδοξίας ξεφυσά στο βάθος,έτοιμη να αποτινάξει το ζυγό.Ελεύθερος άνθρωπος;Ικανός να τα βάλει με την φύση του,να δαμάσει την παράφυσή του;Να εξοντώσει τους δαίμονες και τους αγγέλους στη ψυχή της ψυχής του;Ίσως...!

-Νομίζοντας πως μπορείς να ξεγελάσεις τους υπόλοιπους, παίζοντας τον ρόλο ηθοποιού περιπλανώμενου θιάσου, τελικά μικραίνεις την αξιοπρέπεια σου και σέρνεις σαν μπάσταρδο μωρό τον εαυτό σου, μπροστά στο αιώνιο θαύμα που λέγεται ζωή. Δυστυχώς δεν μπορείς να αψηφήσεις την αλήθεια του καθρέφτη. Αυτός ο καθρέφτης πάντα θα σε στοιχειώνει, αντανακλώντας τον πραγματικό σου εαυτό.

-Ψάχνοντας να βρω τον εαυτό μου χάθηκα στη διαδρομή του χθες,του σήμερα,του αύριο.Ανακαλύπτοντας τη μικρότητα που σέρνω,ένα φορτίο ασήκωτο,κατάρα κι ευλογία συνάμα.Να μη λυτρώνομαι μα να εγκλωβίζομαι βαθύτερα στα δίκτυα ενός άπλετου φωτός,που αποπροσονατολίζει.Ίσως νιώσω περισσότερα και παραδώσω τα σχοινιά σε μια ψεύτικη ευτυχία δημιουργημένη για μέτρα κάποιας μεγαλοσύνης κι όχι της δικής μου μικρότητας.